Katılımcı Görüşleri - Ümit Akçakaya

9 Mart 2021

Saygıdeger Ümit hocamla 6 aylık Aile Danışmanlığı Kursunda tanışma şerefine nail oldum ve hayatımda işini ehliyle yapan yegane kişilerden birisi oldugunu bütün samimiyetimle söyleyebilirim. Kursa başlarken terettutlerim vardı ama Ümit hocamızın derse girmesiyle terettutlerimin yerini neler öğrenebilirim aldı. Engin bilgisi ve gercek yaşanmış hikayeleri benim kendimle yüzlesmeme sebep oldu. Yargılamadan dinleyip duygulara ustalıkla ayna tutup kendi içinizde farkındalık yaratan ustat diyebilirim.Benim için gerçekten çok değerlisiniz. Sizden öğreneceğimiz daha çok şeyler var."Uyanış" kitabıyla bir uyanış yaşadım ikinci kitabınızı sabırsızlıkla bekliyorum. Saygılarımla..

Züleyha Korkmaz Aile Danışmanlığı Eğitimi Alan

9 Mart 2021

Merhabalar. Ümit Bey ile 5 seans boyunca terapi süreci geçirdim. Kendimi sıkışmış bir durumda hissettiğim bir zamanda yardım almaya karar verdim. 5 seans boyunca Ümit Bey sayesinde kendimdeki aksaklıkları ve neden çıkmazda hissettiğimin sebeplerini bulmaya çalıştık. Seanslarda kendime bile itiraf edemediğim olumsuz özelliklerimin farkına varmamı sağladı. Artık kendime dışardan bakabilmeyi ve duygularımı kontrol altına almayı başarabiliyorum. Ümit Bey alanında uzman ve gerçekten kendinizi seanslarda rahat hissedebileceğiniz bir psikolog.

Yıldız Bireysel Destek Alan

9 Mart 2021

"İyi olmak kolaydır..Zor olan adil olmaktır...Viktor Hugo"demişti Ümit hocam..İşte bu söz "kilit"..ve Ümit bey "anahtarın""siz"olduğunuzu öğretiyor adeta... Öyle önemliymiş ki"kendine adil olabilmek".. Sürekli başkalarının sizden bir adım önde olduğu(nu zannettiğiniz),başkalarının yönlendirdiği,başkalarının seçtiği bir hayat ve bu hayatı yaşamak zorunda olan siz...Oysaki bu hayatta her birey bir"Kahraman" mış ve yaşadığı hayatta "Kahramanın Yolculuğu"ymuş..Kırgınlıklarınız,acılarınız,sevinçleriniz,mutluluklarınız,size biçilen imtihanlar,kalp sızılarınız,gülüşleriniz..hepsi ama hepsi bu yolculuğun cilveleriymiş... "Gelmekte çok geç kaldım galiba"dediğimde Ümit bey bana;"karar verip geldiğiniz an sizin başlangıcınızdır"demişti..Gerçektende öyleymiş.. Karar vermelisiniz ve başlamalısınız böyle bir sürece..İnanın bana hiç kimse kendini tam anlamıyla tanımıyor. .Kendini ve insanı..Danışan koltuğuna oturduğunuz andan itibaren "kendinizi ve insanları tanımaya"ne kadarda ihtiyacınız olduğunu çok iyi anlıyorsunuz.. Güleryüzlü, sakin,işinde donanımlı ve başarılı olması ve bunun size verdiği güvenle birlikte Ümit beyin rehberliğinde kendinizi tanımaya başlıyorsunuz..Öğrendiğiniz şey"yaşadığınız bu yolculukta nasıl Kahraman olabileceğiniz".. Defalarca okuyabileceğiniz,"kelimelerinize sağlık hocam"dedirten "Uyanış"kitabının son bölümü "Kendini Gerçekleştirmiş İnsan"ı anlatır..İşte Ümit beyle birlikte;başlangıçta kendini dahi tanıyamayan insandan,Kendini Gerçekleştirmiş(olgun insan) aşamasına geliyorsunuz.. Çok teşekkür ediyorum Ümit bey ve şükrediyorum.. Dileğim mesleki hayatınızda hayırlı başarılara ve yerlere ulaşmanız..

N. D. Bireysel Destek Alan

9 Mart 2021

Şunu kabullenmek lazım, İnancınız ne olursa olsun hayat aslında sizden önde gidiyor da siz onu yaşayınca anlıyorsunuz. Yani hayat tesadüflerden oluşuyor demek biraz hafife almak oluyor sanki.. Ümit bey ile tanışmamız, uzak bir şehirden yaşayan yakın bir arkadaşımın benim adıma yaşadığım şehirde tavsiye ediyorum.com dan bularak beni yönlendirmesi ile oldu. Aynı zamanda derslerini dinleme fırsatım/şansım oldu. İlk görüşmeye gittiğinizde anlayacaksınız ki, aslında bi üst perdeden bakan/yaşayan biri var ama yanınızda/karşınızda da sizden biri,tam da ne demek istediğinizi anlayan biri var.. Eğer törpülemek ya da açığa çıkarmak istediğiniz yanlarınız varsa, görüşmeden çıktığınızda hem gözlerinizi kapatıp derin nefes alıp içinizden sevdiğiniz bir müziği mırıldanırken ya da dinlerken bulmak istiyorsanız, bazen de karnınıza yumruk yemiş gibi hissedip o neydi ya demeyi tecrübe etmeyi istiyorsanız lütfen gidin.. zaman geçiyor… farkında olarak yaşamaya –hissetmeye çalışmak büyük lüks ve bu yolda yanınızda olacak kişi Ümit bey doğru insan..

Bek Bireysel Destek Alan

9 Mart 2021

Ümit Bey'le, tavsiyeediyorum.com sitesindeki danışan tavsiyelerini okuduktan sonra tanıştım. Yıllarca psikiyatri desteği almama rağmen hep çöküntü halindeydim. Mutsuzdum, tüm dünyanın yükü üzerimdeydi, her olumsuzluktan kendimi sorumlu tutuyordum buna aldatılmakta dahil. Hayata ve beni üzenlere karşı güçlü olmak ve herkesi, herşeyi hak ettiği yere koymak istiyordum. Seanslara başladığımda çok umutsuzdum. Ümit Bey bana kendisinin geliştirdi 21 seanslık "Uyanış ve Dönüşüm" programına başlamamı önerdi... Yine önceleri gibi iki ileri bir geri devam edecek bu durum diye düşünmüştüm. Ümit Bey'le çocukluğumdan hatta bebekliğimden başlayan bir terapi yolculuğuna çıktık. Süreç boyunca kendime bile itiraf edemediğim, unuttuğum sandığım birçok konuyu tekrar gün yüzüne çıkardık ve beraber inceledik... Seanslar yarı olduğunda değişimin farkındaydım artık. Birey olduğumun aslında ne kadarda güçlü olduğumun farkındaydım. Hiçbir şey eskisi gibi beni enkaz haline getiremiyordu. Kendini mutsuz, yorgun, tükenmiş, çaresiz hisseden herkese tavsiye ediyorum. Ümit Bey'le çalışmak benim için büyük şanstı, yardımını almasını istediğim yakınlarım için ise şanssızlık. Ümit Bey'in artık Kayseri'de çalışamayacak olmasından dolayı üzgünüm. Kendisine çok teşekkür ediyorum kendi gücümü bana gösterdiği için.

Ş. T. Bireysel Destek Alan

9 Mart 2021

Ümit hoca ile 2014 yılında, 16 yaşımda iken tanışmıştım. O dönem, belki de hayatımın beni dinleyebilecek, kendimi oluşturma yolunda ilerlerken zihnimin önüme çıkardığı bilinmezliklerle savaşmamda bana yardımcı olabilecek birine en çok ihtiyaç duyduğum zamanlarıydı. Ümit hoca ile tanışmadan önce bulunduğum farklı kurumlardaki seanslarda, kendimi birey olarak değil "hasta" olarak hissetmem gerektiği düşüncesine yakınlaştırıldığım için farklılıklarımı benimseme ve kendi ideal benliğime ulaşma yolunda önemli aşamalar kat edememiştim. Tüm bunların içerisinde bir de üniversite sınavı gerçeğiyle yüz yüzeydim. Kendimle ve geleceğimle ilgili kaygılarımın bilincimi sardığı bir dönemde, yardım için uzanan bir el, bir terapistten ziyade zihnimde kurduğum ideolojilerimi mükemmel bir saygı ve anlayış ile dinleyen bir dinleyici olarak Ümit hoca ile görüşüyor olmak deneyimlediğim en değerli şeylerdendi. Fikirlerime, değerlerime, birey olarak evrendeki var oluşuma odaklanmam ve belirlediğim hedeflerime giden yolda kararlı ve cesur adımlar atmam konusunda beni oldukça değerli bir şekilde aydınlattığı için minnettarım. Şu an mental açıdan bulunduğum konumda Ümit hocadan değerli izler görüyorum, bunun için de ayrıca minnettarım. Saygılarımla...

Adeviye Bireysel Destek Alan

9 Mart 2021

Psikoterapi eğitimimiz sürecinde tanıma fırsatı bulduğum Ümit Bey insan ilişkilerindeki başarısı sayesinde tüm eğitim grubunun saygısını ve sevgisini kazanabilmiş nadir insanlardandır. Bunun yanında psikoloji alanındaki bilgisi ve tecrübesi sayesinde getirdiği yorumlar oldukça dikkat çekici olup, bu konuda bizimde tecrübelerinden, bilgisinden faydalanmamıza olanak vermiştir. Bilgisini paylaşmadaki arzusu onu harika iki eser vermesinde etkili olduğu kanısındayım. Bu bilgi birikimi ve insani niteliklerdeki yeterliliğiyle ideal bir terapist olduğu düşüncesindeyim.Çalışmalarında başarılar dilerim.

Uzm. Psk. Şükriye KARAHAN Meslektaş

9 Mart 2021

Hocam Uzman Psikolog Ümit Akçakaya ile İstanbul' da 'Zor İnsanlar' eğitiminde tanıştım. İki tam günlük eğitim süresi boyunca hocamı bilgi dolu ve bu bilgilerini danışanlarına en kısa sürede, en etkili şekilde aktardığını gördüm.Bilgili,iletişimi kuvvetli ve samimi. Eğer bir uzman psikolog arıyorsanız kesinlikle doğru adres. Hem engin bilgi ve tecrübesi hemde sıcak kanlı kişiliğiyle harika birisi. Umarım tercihlerinizde yararlı olur. Buşra Noyan.

Büşra Noyan Zor İnsanlarla İletişim Eğitimine Katılan

9 Mart 2021

Yeni emekli olduğum ama henüz mesleğime çok yabancı olan sivil yaşantıma entegre olamadığım bir dönemde kendi arayışımla buldum Ümit Bey’i. İki yıl önce de boşanmıştım üzerimdeki travma ikiye katlanmıştı. Hatta babam onlarla kalamayacağımı söyleyince travma üçe katlandı. Çocuklarımı çok özlüyordum. Ama bu haldeyken duygusal durumum onlardan bile medet ummayı gerektiriyordu. Bu da çocuklara duygusal yük olmaktı şimdi anladığım kadarıyla. Uzayda bir yerlerde koordinatları olmayan bir konumda gibi idim. (Hiçbir yerin ortasında) Hatta bir uçaktan paraşütsüz düşüyormuş hissi ile boğuşuyordum. En fazla 15 dk sonrası için plan yapabiliyordum. Her zaman aynı konuda iki ayrı karar karşıma çıkıyor beni adım atamaz hale getiriyordu. Bulunduğum mahalle (Konfor sahası)nin dışına çıkmak içimden gelmiyordu. İç sesim yoktu. Duygu yoktu. Tüm kanallar tıkalı idi. Uzay Yolu dizisindeki Mr. Spock kadar duygusuz ve mekaniktim. Ben ben değildim. Bendeki “ben”in kim olduğunu da merak ediyordum. Yunus emre ta 13. YY da demiş “Bir ben var bende, benden içeru” diye… O kaybolmuştu şimdi gördüğüme göre. O olmayınca hiçbir sistem çalışmıyordu. Bugünkü sistemde ana sunucu bilgisayarın çökmesi gibi… Tüm kısıtlı yaşantımı ezberden yaşıyordum. Her şeyi başkasına sorma ihtiyacı duymuştum. İç görüsü kaybolmuş, dış sinyaller (Baba, anne, el alem, patron, eş, çocuk talepleri) olmadan sistem çalışmıyordu. Tıpkı baz istasyonundan sinyal alamayan bir cep telefonu gibi. Sadece talebe cevap verebiliyordum. Mantık çalışıyor ama yaşamı algılamaya ve uygun cevap vermeye yetmiyordu. Duygu bölümü çalışmıyordu şimdi görebiliyorum. Temel olarak, önem derecesine göre; öfke, güvensizlik (Temel Güven Duygusu eksikliği), yıllarca kandırılmışlık duygusu, (Muhtemelen realiteden uzak beklentiler sonucu) manipüle edilme endişesi, genel endişe, matlık, yavaşlık, çaresizlik, pişmanlık, kendini suçlama, yaşama karşı isteksizlik, şüphecilik, dışarıyı suçlama, kendini görememe, her tartışmayı kazanma dürtüsü, vs. vs. kısaca çok yorulmuştum. Tüm kadınlar kız kardeş gibiydi. Bu arada bir karikatüre yaslanıyordum. Bu karikatürde kurbağanın kafası pelikanın boğazının içinde, ama elleri pelikanın boğazının dışında sıkıca kavramış, yutması imkânsız pelikanın. Ümit Bey’le tanışıncaya kadar bu imge ile durumu idare ettiğimi düşünüyorum. Kim bilir çevreme ne hissettirdim ben böyleyken… Regresyon (Yaşamın ilk dönemlerine doğru gerileme) durumunda olduğumu, kendimi narsisizmle savunduğumu, olguları siyah ve beyaz yaşadığımı gri ile tanışmam gerektiğini, “kendilik tasarımı” mın deforme olduğunu, ebeveynlerimin “kendilik problemlerini” bana yansıtarak allak bullak ettiklerini, kendi öz “Benlik” tasarımımı güdük bıraktıklarını. Demek ki koca bir kariyer de “Yapay Benlik”le yürümüş durumu idare etmek adına. Yani o ben değilmişim kariyerdeki kişi, bir sanal gerçeklikmiş… Yani Narsisizm bir savunma mekanizması olmuş… Realiteden uzaklaşmışım… “Aşırı itaat” eğilimi ile içselleştirmişim yansıtmaları… Yazılım deforme olmuş… Tekrar tasarlanması gerekmiş meğerse… Meğerse bu kendilik denen olgu bir dekoder gibiymiş, o olmadan hiçbir yayını çözüp izleyemiyor, algılayamıyormuşum… Anladığım somut şey ise, kendimi gerçekleştirmek yerine babamın onayını alabilmek uğruna onun istediği kimliği taklit etmişim yıllarca… Dediği kişiliği taklit ettim, ama asla gelmedi bu onay 50 yaşa rağmen… Gerek yokmuş o onaya… Kendi onayım bana yetermiş… Yaratılış gereği böyleymiş… Ne kadar karmaşık ve ürpertici görünürse görünsün yukarıdaki hususlar, aslında bize öyle gözükür uzmanı olmadığımız için… Bana da öyle gelmişti, bu karmaşık halimi nasıl anlatayım, onlar (terapistler) nasıl bilsin!… idi aklımın ucundaki… Bir ipucu tetikledi anlayabileceklerini; Yanımda destek almak için götürdüğüm yeğenime sorduğu sorular fikri mi değiştirdi. Bu kendiliğinden oldu… Ve kanaat getirerek danışmaya karar verdim, artık “Pelikanın” boğazını sıkarak yaşamaktan yorulmuştum! Bu gergin duruş nereye kadar dı! İyi ki de danışmışım… Meğerse onlar görürmüş tüm içeriyi yeter ki bir pencere açık olsun, yeter ki ben saklamayayım… Önce görüyor sonra kılavuzluk ediyor bu karmaşık ormanın içinden çıkmak için… Çıkıyorum kılavuz eşliğinde, navigasyonum çalışmaya başlıyor bu gizemli duygu yolculuğu esnasında ve gerisi bana kalıyor bir kere çalışınca sistem! Şimdi ne mi yapıyorum? Seyahat ediyorum, yazı yazıyorum, önceyi telafi ediyorum. Teşekkürler Ümit AKÇAKAYA, önünüz selamet olsun…

Ali Bireysel Destek Alan

9 Mart 2021

Kendi içimde fazlasıyla huzursuz, tatminsiz ve yönsuz hissettiğim bir dönemdi. Ne yapıyorum, ne yaptım,ne yapacağım soruları fazlasıyla zihnimi dolduruyor ve cevapları toparlayamıyordum. İç sesimi duyamıyor, hislerime ulaşamıyordum aslında. Ümit beye İnternet üzerinden ulaştım. Paylaşımları ve yazılari ilgimi çekti. Kendimi anlamaya ihtiyacım olduğu dönemde bana ışık tutabilecegini düşündüm ve öyle de oldu. Sorduğu sorular ile yaptığımız çalışmalar ile zihnimin sakinlesmesine yardımcı oldu. Hissettiğim kaos ortamı azalırken, daha dingin ortamda hislerime ulaşmami sağladi sorulariyla. Savunma mekanizmalarimi farketmeme yardımcı oldu. İçimde bana ait olan, bir çok davranışımin kaynağı olan parçamı farketmeme, anlamama ve ona şefkat gösterip sevmeme zemin hazırladı. Bunların hepsinin sonucunda artık içimde bir kaos değil bir bütünlük hissediyorum. Bir şey yapmaya odaklanmıyorum, içimdekileri keşfettikce yapmak istediklerim önüme birer birer dökülüyor. Evrenle ruhumun bir bütün olarak dans ettiklerini hissedebiliyorum. Tüm bunları deneyimlememdeki rehberliği için kendisine teşekkür ederim.

kahramanlardanbirtanesi Bireysel Destek Alan